[Uwaga! Stan prawny nieaktualny.]

Naliczanie opłat za korzystanie ze środowiska w przypadku emisji związanej z przeładunkiem olejów napędowych wzbudza wiele kontrowersji.

Emisje związane z przeładunkiem olejów napędowych powstają głównie podczas napełniania podziemnych i naziemnych zbiorników oleju napędowego z cysterny, jak również podczas tankowania pojazdów.

Oleje napędowe stanowią paliwo pojazdów, pomimo tego nie zostały ujęte w Tabeli B przeznaczonej do wyliczenia wysokości opłaty za przeładunek benzyn silnikowych, umieszczonej w załączniku nr 1 do Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 27 lutego 2014 r. w sprawie wykazów zawierających informacje i dane o zakresie korzystania ze środowiska oraz o wysokości należnych opłat (Dz.U. 2014 poz. 274).

Można spotkać się z interpretacjami, że jeżeli ustawodawca w związku bardzo niewielką emisją substancji z oleju napędowego, pominął możliwość jej liczenia w sposób zryczałtowany (jak to ma miejsce w przypadku benzyny), to należy ją w opłatach pominąć zupełnie. Jednak większość urzędników jest zdania, że zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska podmiot korzystający ze środowiska jest obowiązany do określenia należnej z tego tytułu opłaty. Inspekcje ochrony środowiska oraz urzędy marszałkowskie zwracają uwagę, że nie wielkość emisji, a sam fakt jej występowania oznacza obowiązek jej rozliczania.

Dodatkowych wątpliwości dostarcza również fakt, że przepisy nie określają oficjalnych wskaźników emisji dla przeładunku olejów napędowych.

W związku z brakiem możliwości naliczenia opłaty za tą emisję w sposób zryczałtowany, należy rozliczyć ją jako emisję z źródła (tabela A) ww. rozporządzenia.

 

Do obliczenia należnej opłaty za  emisję związaną z przeładunkiem olejów napędowych można  zastosować poniższy wzór:

O = Eal x Sal

O - należna opłata

Eal - ilość wyemitowanych węglowodorów alifatycznych

Sal - jednostkowa stawka opłaty dla węglowodorów alifatycznych

 

Jednostkowe stawki opłat dla węglowodorów alifatycznych uwzględnione są w wydawanych co roku obwieszczeniach Ministra Środowiska w sprawie wysokości stawek opłat za korzystanie ze środowiska.

Ilość wyemitowanych węglowodorów alifatycznych najczęściej oblicza się dwiema metodami.

Metoda I – Obliczenie ilości wyemitowanych substancji z wykorzystaniem wskaźników emisji przyjętych dla przeładunku olejów napędowych.

Eal = ilość paliwa x Ial

Eal - ilość wyemitowanych węglowodorów alifatycznych

Ilość paliwa - ilość paliwa w Mg, przypadająca na cały rok (ilość przemnożyć razy 2 ponieważ emisja następuje przy przyjęciu i wydaniu paliwa);

Ial - wskaźnik emisji węglowodorów alifatycznych, przyjęty dla emisji związanych z przeładunkiem olejów napędowych, wynoszący przykładowo 0,0013 kg/Mg

Gęstość oleju napędowego: 0,84 kg / l

 

Metoda II– Obliczenie ilości wyemitowanych substancji z wykorzystaniem dopuszczalnych ubytków dla przyjęcia i wydawania paliwa.

Dopuszczalne ubytki dla przyjęcia i wydawania paliwa, które zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków niektórych i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (t.j. Dz. U. 2013 Nr 0, poz. 166).

• Maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstające w czasie przyjęcia paliw ciekłych do magazynu wynoszą dla:

- olejów lekkich i preparatów oznaczonych kodami CN od 2710 11 11 do 2710 11 90 oraz ich mieszanin z biokomponentami   0,10%,

- olejów średnich oznaczonych kodami CN od 2710 19 11 do 2710 19 29  0,08%,

- olejów ciężkich oznaczonych kodami CN od 2710 19 31 do 2710 19 69 oraz ich mieszanin z biokomponentami   0,04%

• Maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstające w czasie wydania paliw ciekłych z magazynu wynoszą dla:

- olejów lekkich i preparatów oznaczonych kodami CN od 2710 11 11 do 2710 11 90 oraz ich mieszanin z biokomponentami   0,10%,

- olejów średnich oznaczonych kodami CN od 2710 19 11 do 2710 19 29   0,08%,

- olejów ciężkich oznaczonych kodami CN od 2710 19 31 do 2710 19 69 oraz ich mieszanin z biokomponentami   0,04%

 

Do obliczenia ilości wyemitowanych substancji z wykorzystaniem dopuszczalnych ubytków paliwa stosuje się wzory:

Eal = ilość paliwa x Up +ilość paliwa x Uw

Eal - ilość wyemitowanych węglowodorów alifatycznych

Ilość paliwa - ilość paliwa w Mg, przypadająca na cały rok;

Up - dopuszczalny ubytek paliwa przy przyjęciu

Uw - dopuszczalny ubytek paliwa przy wydaniu

 

Podane wyżej wskaźniki oraz sposoby obliczania wielkości emisji nie są szczegółowo określone w żadnych przepisach wykonawczych.